Η φροντίδα με επίκεντρο τον ασθενή είναι η πρακτική της φροντίδας των ασθενών και των οικογενειών τους με τρόπους που είναι σημαντικοί και πολύτιμοι για τον κάθε ασθενή. Περιλαμβάνει την ακρόαση, την ενημέρωση και τη συμμετοχή των ασθενών στη φροντίδα τους. Το IOM (Institute of Medicine) ορίζει τη φροντίδα με επίκεντρο τον ασθενή ως: «Παροχή φροντίδας που σέβεται και ανταποκρίνεται στις ατομικές προτιμήσεις, ανάγκες και αξίες του ασθενούς και διασφαλίζει ότι οι αξίες του ασθενούς καθοδηγούν όλες τις κλινικές αποφάσεις».
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπάρχουν ορισμένες πρακτικές που ευνοούν τη θετική εμπειρία του ασθενούς και τα ευρήματά τους αποτελούν τις Οκτώ Αρχές της Φροντίδας με επίκεντρο τον ασθενή του Picker.
- Σεβασμός στις αξίες, τις προτιμήσεις και τις εκφρασμένες ανάγκες των ασθενών: Συμμετοχή των ασθενών στη λήψη αποφάσεων, αναγνωρίζοντας ότι είναι άτομα με τις δικές τους μοναδικές αξίες και προτιμήσεις. Αντιμετωπίστε τους ασθενείς με αξιοπρέπεια, σεβασμό και ευαισθησία στις πολιτιστικές αξίες και την αυτονομία του/της.
- Συντονισμός και ένταξη φροντίδας: Κατά τη διάρκεια των ομάδων εστίασης, οι ασθενείς εξέφρασαν ότι αισθάνονται ευάλωτοι και ανίσχυροι μπροστά στην ασθένεια. Ο σωστός συντονισμός της φροντίδας μπορεί να ανακουφίσει αυτά τα συναισθήματα. Οι ασθενείς εντόπισαν τρεις τομείς στους οποίους ο συντονισμός της φροντίδας μπορεί να μειώσει τα αισθήματα ευπάθειας: Συντονισμός κλινικής φροντίδας, Συντονισμός βοηθητικών και υποστηρικτικών υπηρεσιών, Συντονισμός φροντίδας ασθενών πρώτης γραμμής.
- Ενημέρωση και εκπαίδευση: Σε συνεντεύξεις, οι ασθενείς εξέφρασαν τις ανησυχίες τους ότι δεν ήταν πλήρως ενημερωμένοι για την κατάστασή τους ή την πρόγνωσή τους. Για να αντιμετωπίσουν αυτόν τον φόβο, τα νοσοκομεία μπορούν να επικεντρωθούν σε τρία είδη επικοινωνίας: Πληροφορίες για την κλινική κατάσταση, την πρόοδο και την πρόγνωση, Πληροφορίες για τις διαδικασίες φροντίδας, Πληροφορίες για τη διευκόλυνση της αυτονομίας, της αυτοφροντίδας και της προαγωγής της υγείας.
- Σωματική άνεση: Το επίπεδο σωματικής άνεσης που αναφέρουν οι ασθενείς έχει σημαντικό αντίκτυπο στην εμπειρία τους. Τρεις τομείς αναφέρθηκαν ως ιδιαίτερα σημαντικοί για τους ασθενείς: Διαχείριση του πόνου, Βοήθεια σε δραστηριότητες και καθημερινές ανάγκες διαβίωσης, Νοσοκομειακό περιβάλλον και περιβάλλον.
- Συναισθηματική υποστήριξη και ανακούφιση του φόβου και του άγχους: Ο φόβος και το άγχος που σχετίζονται με την ασθένεια μπορεί να είναι τόσο εξουθενωτικά όσο και οι σωματικές επιπτώσεις. Οι φροντιστές θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή σε: Άγχος για τη φυσική κατάσταση, τη θεραπεία και την πρόγνωση, Άγχος για τον αντίκτυπο της ασθένειας στον εαυτό τους και την οικογένεια, Ανησυχία για τις οικονομικές επιπτώσεις της ασθένειας.
- Συμμετοχή της οικογένειας και των φίλων: Αυτή η αρχή αντιμετωπίζει τον ρόλο της οικογένειας και των φίλων στην εμπειρία του ασθενούς. Οι οικογενειακές διαστάσεις της φροντίδας με επίκεντρο τον ασθενή προσδιορίστηκαν ως εξής: Παροχή καταλυμάτων για οικογένεια και φίλους, Συμμετοχή της οικογένειας και των στενών φίλων στη λήψη αποφάσεων, Υποστήριξη των μελών της οικογένειας ως φροντιστές, Αναγνωρίζοντας τις ανάγκες της οικογένειας και των φίλων.
- Συνέχεια και μετάβαση: Οι ασθενείς εξέφρασαν ανησυχία για την ικανότητά τους να φροντίζουν τον εαυτό τους μετά το εξιτήριο. Η κάλυψη των αναγκών των ασθενών σε αυτόν τον τομέα απαιτεί τα ακόλουθα: Κατανοητές, λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με φάρμακα, σωματικούς περιορισμούς, διατροφικές ανάγκες κ.λπ., Συντονισμός και σχεδιασμός της συνεχιζόμενης θεραπείας και υπηρεσίες μετά την έξοδο, Παροχή πληροφοριών σχετικά με την πρόσβαση σε κλινική, κοινωνική, φυσική και οικονομική υποστήριξη σε συνεχή βάση.
- Πρόσβαση στη φροντίδα: Οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν ότι μπορούν να έχουν πρόσβαση στη φροντίδα όταν χρειάζεται. Εστιάζοντας κυρίως στην περιπατητική φροντίδα, οι ακόλουθοι τομείς ήταν σημαντικοί για τον ασθενή: Πρόσβαση στη θέση νοσοκομείων, κλινικών και ιατρείων, Διαθεσιμότητα μεταφοράς, Ευκολία στον προγραμματισμό των ραντεβού, Διαθεσιμότητα ραντεβού όταν χρειάζεται, Προσβασιμότητα σε ειδικούς ή εξειδικευμένες υπηρεσίες όταν γίνεται παραπομπή.
