Συνέντευξη στην Νικολέτα Ντάμπου
Για το νέο νόμο που επιτρέπει να γίνονται οι εκχύσεις των βιολογικών φαρμάκων στα κέντρα Υγείας αλλά και για τις αντιδράσεις κάποιων ασθενών , μιλάει στο Healthweb η κ. Αθανασία Παππά, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.) .
Κυρία Παππά , πείτε μας για το νέο νόμο που επιτρέπει να γίνονται οι εκχύσεις των βιολογικών φαρμάκων στα κέντρα Υγείας . Γιατί υπάρχουν πολλές αντιδράσεις από ασθενείς ;
Ξεκινήσαμε εδώ και ένα χρόνο είχαμε ξεκινήσει ένα διάλογο με το υπουργείο Υγείας, είχαμε στείλει επιστολή εξηγώντας το ότι θα θέλαμε να γίνονται οι εκχύσεις και στα κέντρα Υγείας, το θεωρούσαμε αυτονόητο. Αναρωτιόμασταν το γιατί δεν γίνεται και αυτό γιατί πάρα πολλοί ασθενείς μας ,οι οποίοι βρίσκονται στην Περιφέρεια και στα νησιά, δεν είχαν ισότιμη πρόσβαση στις θεραπείες. Αρκετοί ασθενείς μας είναι μακριά από μεγάλα και Πανεπιστημιακά νοσοκομεία και δεν μπορούσαν να κάνουν ενδοφλέβια έκχυση. Είχαμε ασθενείς, οι οποίοι έκαναν μόνο τις υποδόριες ενέσεις, οι οποίες όμως δεν καλύπτουν όλους τους ασθενείς. Όταν ρωτούσαμε αν γίνονται και ενδοφλέβιες μας έλεγαν ότι δεν μπορούν, επειδή δεν είχαν την πρόσβαση σε νοσοκομείο. Συνεπώς έπρεπε να διανύσουν είτε πολλά χιλιόμετρα ή να πάρουν ένα καράβι και να έρθουν στην Αθήνα. Πάρα πολλοί ασθενείς μας, εκτός του ότι δεν γνώριζαν οτιδήποτε για τις ρευματικές παθήσεις, έμεναν εκτός θεραπείας. Ειδικά σε χωριά που δεν είναι κοντά στα νοσοκομεία δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα.
Γιατί υπάρχουν αντιδράσεις;
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχουν αντιδράσεις. Στην επιστολή μας στο υπουργείο Υγείας διευκρινίζαμε ότι θα πρέπει να έχει κάθε Κέντρο Υγείας τον εξοπλισμό του και την εκπαίδευση των γιατρών. Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι ακόμη και σε μεγάλα νοσοκομεία δεν υπάρχει ο απαραίτητος εξοπλισμός.
Όσοι αντιδρούν θέτουν το θέμα της ασφάλειας. Ανησυχούν για πιθανές παρενέργειες.Τι έχετε να πείτε γι΄αυτό;
Όλα τα κέντρα Υγείας δεν είναι το ίδιο. Υπάρχουν Κέντρα Υγείας που λειτουργούν πολύ καλά – είναι «στολίδια» στη χώρα μας, αντιμετωπίζουν πάρα πολλά περιστατικά την ημέρα και είναι αυτά που βοηθούν τους ασθενείς. Σίγουρα υπάρχουν ελλείψεις, αλλά ελλείψεις υπάρχουν και σε μεγάλα νοσοκομεία.
Αισθάνεστε ασφαλής να κάνετε έκχυση σε Κέντρο Υγείας;
Παλιά όταν χρειάστηκε να κάνω την έκχυσή μου, έπρεπε να γυρίσω από το χωριό που ήμουν στην Αθήνα και να ταλαιπωρήσω όλη την οικογένειά μου, ενώ δίπλα μου υπήρχε Κέντρο Υγείας, το οποίο με τη σωστή εκπαίδευση θα μπορούσε να κάνει κανονικά εκχύσεις. Για φανταστείτε λοιπόν τους ασθενείς που μένουν μόνιμα στο χωριό. Είναι μεγάλο το κόστος.
Άρα γιατί αντιδρούν οι ασθενείς;
Συνήθως αντιδρούμε σε κάτι που δεν γνωρίζουμε. Δεν γνωρίζω τους λόγους, σίγουρα υπάρχουν και λόγοι ανασφάλειας, τους οποίους έχουμε τονίσει και εμείς. Δεν θέλουμε να πάμε σε ένα κέντρο Υγείας που υπολειτουργεί. Θα πρέπει να φωνάξουμε όμως το ίδιο και για τα υποστελεχωμένα μεγάλα νοσοκομεία! Οι ασθενείς, οι ίδιοι διαμαρτύρονται για τα νοσοκομεία λέγοντας ότι οι εκχύσεις δεν γίνονται όπως πρέπει, σε διαδρόμους κλπ. Οι ασθενείς θα πρέπει να βοηθήσουν για να πάμε ένα βήμα πιο πέρα.
Θα μπορούσε να προκύψει κάποιο πρόβλημα στα Κέντρα Υγείας;
Θα θέλαμε να δούμε να στελεχώνονται όσο περισσότερα Κέντρα Υγείας και να εκπαιδεύονται οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό. Εμείς σε συνεργασία με το εργαστήριο Κλινικής Φαρμακολογίας και ομάδα εκπαίδευσης στο ALS, θα μπορούσαμε να εκπαιδεύσουμε το προσωπικό για τις ανεπιθύμητες ενέργειες των βιολογικών παραγόντων και την αντιμετώπιση τους..
Οι πιστοποιήσεις στα κέντρα Υγείας πότε θα γίνουν ;
Ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Υγείας κ. Γιαννόπουλος είχε δώσει μια προθεσμία. Έχουμε μιλήσει με κάποιους διοικητές Νοσοκομείων και ΥΠΕ και περιμένουμε. Η πολιτεία, σήμερα παρέχει στον ασθενή οποιοδήποτε φάρμακο χρειάζεται σε οποιοδήποτε κόστος, εντελώς δωρεάν. Ο ασθενής δεν έχει πρόσβαση στο να πάει να κάνει τη θεραπεία, λόγω απόστασης. Όταν κάνουμε τη θεραπεία μας βρισκόμαστε σε ανοσοκαταστολή. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς και βέβαια η πλειοψηφία δεν έχει την άνεση της ατομικής μεταφοράς. Μπορεί δε ακόμη, ανά πάσα στιγμή να εκτεθούμε σε κάποιο μικρόβιο ή ιό, λόγω της κατάστασης που βρισκόμαστε, ενώ η ίδια η μετακίνηση είναι συχνά βασανιστική.