Η 8η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου των Ωοθηκών, με σκοπό την επαρκή και αξιόπιστη ενημέρωση των γυναικών αλλά και την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για αυτή την ασθένεια. Ο καρκίνος των ωοθηκών παρόλο που είναι λιγότερα συχνός από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας ή τον καρκίνο του ενδομητρίου, είναι ο πιο θανατηφόρος, χωρίς να υπάρχει για αυτόν αξιόπιστο τεστ προσυμπτωματικού ελέγχου.
Πολλές φορές τα συμπτώματα συγχέονται με άλλες, λιγότερο σοβαρές ασθένειες (όπως το ευερέθιστο έντερο) και οι περισσότερες γυναίκες αναζητούν βοήθεια αφού ο καρκίνος έχει ήδη εξαπλωθεί, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη τη θεραπεία. Κάθε γυναίκα στον κόσμο κινδυνεύει να αναπτύξει καρκίνο των ωοθηκών και αποτελεί σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας την 8η συχνότερη αιτία θνητότητας από καρκίνο στις γυναίκες, ενώ είναι ο 7ος συχνότερος καρκίνος στις γυναίκες.
314,000 γυναίκες διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο ενώ 207,000 γυναίκες θα πεθάνουν από αυτόν το καρκίνο κάθε χρόνο. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της «Globocan», για το 2020, μέχρι το 2040, ο αριθμός των γυναικών σε όλο τον κόσμο που θα διαγνωστούν με καρκίνο των ωοθηκών θα αυξηθεί σχεδόν κατά 37% σε 428.966. Ο αριθμός των γυναικών που πεθαίνουν από καρκίνο των ωοθηκών κάθε χρόνο προβλέπεται να αυξηθεί σε 313.617, μια αύξηση άνω του 50% από το 2020.
Τα ποσοστά πενταετούς επιβίωσης για τον καρκίνο των ωοθηκών ποικίλλουν μεταξύ των χωρών. Για παράδειγμα, στις πιο ανεπτυγμένες χώρες, τα τρέχοντα ποσοστά κυμαίνονται από 36% έως 46%, όπου αντίστοιχα τα ποσοστά πενταετούς επιβίωσης για τον καρκίνο του μαστού φτάνει το 90%.
Ο «καρκίνος των ωοθηκών» δεν είναι ένας μόνο τύπος, μάλλον είναι ένας γενικός όρος για μια πληθώρα διαφορετικών τύπων καρκίνου που επηρεάζουν τις ωοθήκες, τις σάλπιγγες και την πρωτογενή περιτοναϊκή κοιλότητα. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περισσότεροι από 30 διαφορετικοί τύποι καρκίνου των ωοθηκών και υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία στη συχνότητα εμφάνισης και τις προοπτικές όσον αφορά τους διαφορετικούς τύπους.
Η έγκαιρη διάγνωση είναι πάρα πολύ σημαντική για την σωστότερη θεραπεία δηλαδή η χειρουργική επέμβαση, η χημειοθεραπεία αλλά και ο συνδυασμός των δύο οδηγούν σε καλύτερα ποσοστά επιβίωσης. Για αυτό το λόγο η ενημέρωση για τους παράγοντες κινδύνου, η γνώση των συμπτωμάτων και των ενδείξεων, καθώς και το οικογενειακό ιστορικό είναι όλα εξίσου σημαντικά για τον εντοπισμό της νόσου νωρίτερα.