Γράφει η Χαρά Βρεττού
Η δολοφονία του μαxόμενου διακεκριμένου δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ γεννά πολλά ερωτήματα σχετικά με τις δημοκρατικές διαδικασίες που απαιτούν οι ημέρες που διανύουμε.Ποιος αποφασίζει να οπλίσει και να δείξει εναντίον της ελεύθερης άποψης; Ποιος φοβάται για τα έργα του και θρασύδειλα δολοφονεί αυτόν που δεν συμφωνεί ; Ποιος χαραμίζει και ποδοπατά το όνειρο της ελευθεροτυπίας που στο όνομά της έχουν δοθεί αναρίθμητοι αγώνες με πόνο , δάκρυ κι αστείρευτη επιμονή;
Το φάντασμα της τρομοκρατίας που τα κίνητρά της είναι ιδεολογικά και πολιτικά έχουν πολλά κοινά με την εν ψυχρώ δολοφονία του δημοσιογράφου από κάποιους που ζουν με το φόβο, με εγωισμό, με αλαζονεία κι υπέρμετρη αισιοδοξία που τους κάνει να λογαριάζουν την ανθρώπινη ζωή λιγότερο σημαντική από την δική τους. Ειρωνεύονται την ανθρώπινη υπόσταση.
Είναι οι λεγόμενοι ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
Αυτοί συνθέτουν μια κοινωνία λίγων, τον λεγόμενο ΥΠΟΚΟΣΜΟ , που δεν εκτιμά την αξία της ανθρώπινης ζωής, και παρασιτούν μέσα στην υγιή κοινωνία. Μιας ζωής που μόνο μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον είναι ανεκτίμητη και προστατευμένη. Στην συνείδηση του κόσμου δεν διαφοροποιείται ο κατά συρροή ψυχοπαθής από τον επαγγελματία πληρωμένο φονιά . Η πράξη είναι μια και δεν σηκώνει ελαφρυντικά στην πλάτη της. Οι λέξεις αποτρόπαιο και ανατριχιαστικό είναι φτωχές στην απόδοσή τους ώστε να περιγράψουν την ειδεχθή πράξη της δολοφονίας ανδρός ανυπεράσπιστου.Είναι επιτακτική ανάγκη και λαϊκή εντολή η Αστυνομία να ενώσει τα κομμάτια του πάζλ και να φωτίσει το έγκλημα που ποτέ το τέλειο δεν είναι επίθετο για να το χαρακτηρίσει. Η συνείδηση όλων μας που ζούμε στη σκιά θανάτου του ύπουλου υιού αυτές τις δύσκολες μέρες , προστάζει η δικαιοσύνη τούτη την φορά να μην είναι αμερόληπτη και να ανορθώσει την δημοκρατία και την ελεύθερη εκφορά του λόγου , του σκληρού, αυτού που αποκαλύπτει , στο βάθρο της έλλειψης φόβου. Είναι η σωτηρία της ψυχής μας και η ελπίδα για το μέλλον μας.
- Ο εκτελεστής και ο ηθικός αυτουργός του εγκλήματος πρέπει να σταθούν μπροστά στην δημοκρατία να της σφίξουν το χέρι αναγνωρίζοντάς την ως αγαθό. Οι μαύρες τους ψυχές να ουρλιάξουν μπροστά στα θάμπη της αλήθειας .
Η δημοκρατία δεν εκτελείται , δεν φοβερίζεται και δεν εκβιάζεται. Το καλό νικά ,το καλό θα νικήσει.