Κάθε φορά που ανακοινώνεται το Δελτίο Τιμών Φαρμάκων (ΔΤΦ) του ΕΟΦ συνοδεύεται από την μέση σταθμική μείωση (ΜΣΜ) που θα πετύχει και την ωφέλεια που θα έχει ο κρατικός προϋπολογισμός (ΚΠ).
Επειδή αναφέρεται σε μεσοσταθμική μείωση μπορεί κανείς να υποθέσει ότι αφορά το μέσο όρο του ποσοστού (%) των μειώσεων ή το μέσο όρο στις τιμές των πωλουμένων φαρμάκων και άρα είναι ένα μέγεθος ευδιάκριτο. Αυτό είναι κάτι που μπορεί μόνο ο ΕΟΦ να το διευκρινίσει όπως επίσης και να δώσει στοιχεία για τις μειώσεις των προηγούμενων ετών.
Και εάν η μέση σταθμική μείωση( ΜΣΜ ) είναι μια γκρίζα ζώνη που μπορεί κανείς να υποθέσει, να αναλύσει, ή…η ωφέλεια στον κρατικό προϋπολογισμό θα είναι μηδενική!! Γιατί εάν η ΜΣΜ είναι μικρότερη από 25% (διαρρέεται ήδη ότι θα είναι της τάξεως του 3,6%) τότε οι μειώσεις που θα επιτευχθούν είναι μικρότερες από το rebate και το clawback που καταβάλουν σήμερα οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις. Για να επιτευχθεί όφελος για το ΚΠ και να μην λειτουργήσει ο περίφημος- πλέον- κόφτης θα πρέπει οι μειώσεις των τιμών να οδηγήσουν την δημόσια φαρμακευτική δαπάνη του ΕΟΠΥΥ σε λιγότερο από 1.945 δισ. ετησίως που έχει καθοριστεί , σύμφωνα με την υπουργική απόφαση του Αυγούστου του 2015. Αντίστοιχα υπάρχει πλαφόν στις φαρμακευτικές δαπάνες των νοσοκομείων μέχρι το 2018.
Είναι λάθος –που πρέπει επιτέλους να σταματήσει- η ωφέλεια που δήθεν προκύπτει στον ΚΠ από την μείωση των τιμών στην εκάστοτε ανατιμολόγηση. Όχι ότι δεν πρέπει να γίνονται μειώσεις προκειμένου να εξορθολογιστούν οι τιμές αλλά πρέπει να γνωρίζει ο ΚΠ τι αναμένει από αυτές. Είναι σίγουρο ότι –κατ΄αρχήν- ασθενείς ωφελούνται γιατί πληρώνουν την συμμετοχή τους που είναι πλέον σημαντική. Ειδικά τώρα μετά και την κατάργηση του ΕΚΑΣ για 120.000 συνανθρώπους μας που θα πληρώνουν από 10-25% επιπλέον συμμετοχή αφού χάνουν την έκπτωση που είχαν λόγω του ΕΚΑΣ. Και σίγουρα ένας που έχει ΕΚΑΣ δεν είναι υψηλοσυνταξιούχος αλλά χαμηλοσυνταξιούχος.