Οι άνθρωποι που ακολουθούν επτά κανόνες για υγιεινή ζωή –όπως η σωματική δραστηριότητα και η υγιεινή διατροφή– θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν τον υψηλό γενετικό κίνδυνο για καρδιακή νόσο, σύμφωνα με νέα έρευνα που υποδηλώνει ότι θα μπορούσε να σημαίνει έως και 20 επιπλέον χρόνια ζωής χωρίς καρδιακή νόσο. Η μελέτη δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα στο περιοδικό Circulation της Αμερικανικής Εταιρείας Καρδιάς. Διαπίστωσε ότι τα άτομα με υψηλά αθροιστικά βαθμολογίες γενετικού κινδύνου για καρδιακές παθήσεις θα μπορούσαν να μειώσουν δραματικά αυτόν τον κίνδυνο εάν ακολουθούσαν επτά τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής, που ονομάζονται Life’s Simple 7.
Εκτός από το να ακολουθούμε μια υγιεινή διατροφή και να βάλουμε περισσότερη κίνηση στην καθημερινότητά μας, αυτό περιλαμβάνει:
- να μην καπνίζουμε
- να διατηρούμε το κατάλληλο βάρος και
- να έχουμε υπό έλεγχο τα επίπεδα γλυκόζης, χοληστερόλης και αρτηριακής πίεσης στο αίμα.
Τα ευρήματα δεν είναι τα πρώτα που υποδηλώνουν ότι ο τρόπος ζωής μπορεί να δώσει σε ένα άτομο υψηλού γενετικού κινδύνου ένα πλεονέκτημα έναντι των καρδιακών παθήσεων, αλλά είναι τα πρώτα που χρησιμοποίησαν ένα νέο εργαλείο γενετικού κινδύνου για να δείξουν πόση ζωή χωρίς ασθένειες μπορεί να κερδίσει ένα άτομο παίρνοντας βήματα για τη μείωση αυτού του κινδύνου, είπε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Natalie Hasbani, υποψήφια διδάκτορας και μεταπτυχιακή βοηθός έρευνας στο Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας. “Είναι σημαντικό να κοινοποιούμε αυτούς τους κινδύνους με έναν τρόπο που να έχει πραγματικά αντίκτυπο, για να το θέσω με όρους του τι μπορούν να κάνουν οι πληροφορίες για μένα”.
Λεπτομέρειες για την μελέτη
Αυτή ήταν η πρώτη μελέτη που χρησιμοποίησε το εργαλείο για την πρόβλεψη του κινδύνου για καρδιακές παθήσεις κατά τη διάρκεια της ζωής και τον αριθμό των ετών που τόσο οι μαύροι όσο και οι λευκοί ενήλικες θα μπορούσαν να ζήσουν απαλλαγμένοι από αυτήν εάν συμμορφώνονταν με ένα σύνολο οδηγιών υγιεινού τρόπου ζωής. Οι βαθμολογίες πολυγονικού κινδύνου είναι ένα σχετικά νέο εργαλείο που περιλαμβάνει όλες τις γενετικές πληροφορίες ενός ατόμου και όχι μεμονωμένα γονίδια που σχετίζονται με μια ασθένεια. Η βαθμολογία βασίζεται στον συνολικό αριθμό παραλλαγών που αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου που βρίσκονται στον γενετικό κώδικα ενός ατόμου, με βάση μελέτες που συγκρίνουν τα γονίδια των ατόμων που έχουν τη νόσο με εκείνων που δεν έχουν.
Η μελέτη υπολόγισε τον κίνδυνο καρδιακής νόσου για 8.372 λευκούς ενήλικες και 2.314 μαύρους ενήλικες ηλικίας 45 ετών και άνω. Συνολικά, διαπιστώθηκε ότι ο κίνδυνος εμφάνισης καρδιακής νόσου κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης ζωής ενός ατόμου κυμαινόταν από 16,6% για εκείνους που ακολουθούσαν τον πιο υγιεινό τρόπο ζωής έως 43,1% για εκείνους με τον λιγότερο υγιεινό τρόπο ζωής. Τα άτομα με υψηλές βαθμολογίες πολυγονιδιακού κινδύνου θα μπορούσαν να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου έως και 50%, σημειώνοντας επίσης υψηλή βαθμολογία ακολουθώντας τις συστάσεις για υγιεινό τρόπο ζωής, σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους υψηλού γενετικού κινδύνου που δεν είχαν υγιεινό τρόπο ζωής. Ο αντίκτυπος ενός υγιεινού τρόπου ζωής ποικίλλει ανάλογα με τη φυλή.
Πώς επιδρά η φυλή στα αποτελέσματα;
Σε μια επιστημονική δήλωση του 2021, η AHA ζήτησε μεγαλύτερη συμπερίληψη ατόμων από διαφορετικές εθνότητες και καταγωγή στην ιατρική έρευνα για τη δημιουργία πιο ακριβών εργαλείων για τον εντοπισμό γενετικού κινδύνου για ασθένειες σε αυτές τις ομάδες. Τώρα γίνονται προσπάθειες για τη συλλογή αυτών των δεδομένων, δήλωσε ο Δρ. Donald Lloyd-Jones, πρόεδρος του AHA και πρόεδρος του τμήματος προληπτικής ιατρικής στο Northwestern University Feinberg School of Medicine στο Σικάγο. Εν τω μεταξύ, “η εφαρμογή (βαθμολογίες πολυγονικού κινδύνου) σε κάποιον που είναι Αφροαμερικανός ή Ασιάτης απλώς δεν λειτουργεί πολύ καλά. Έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει πραγματικά προβλήματα με ανισότητες στην υγεία μέχρι να λάβουμε καλύτερα δεδομένα”.
Οι βαθμολογίες πολυγονικού κινδύνου μπορεί να είναι πιο χρήσιμες όταν χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμό ατόμων ηλικίας κάτω των 40 ετών που διατρέχουν υψηλό γενετικό κίνδυνο για καρδιακή νόσο και δεν το γνωρίζουν, είπε ο Lloyd-Jones. Οι αποφάσεις σχετικά με το εάν κάποιος πρέπει να λάβει φάρμακα όπως οι στατίνες για τη μείωση του κινδύνου καρδιακής νόσου βασίζονται επί του παρόντος στο εάν είναι πιθανό να αναπτύξει καρδιακή νόσο εντός 10 ετών, κάτι που συνήθως δεν συμβαίνει για κάποιον στα 30 του, αλλά μπορεί να ισχύει για κάποιον με υψηλή γενετική κίνδυνος. “Μπορεί να χάνουμε ευκαιρίες για να ξεκινήσουμε τη θεραπεία νωρίτερα, όταν μπορεί να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο. Aλλά δεν υπάρχει μεγάλη αξία στις βαθμολογίες γενετικού κινδύνου μέχρι σήμερα για τους ηλικιωμένους”.