Ανισότητα Χώρες: Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ο εθνικισμός των εμβολίων μπορεί να καθυστερήσει την επίτευξη της παγκόσμιας ανοσίας της αγέλης. Τα ποσοστά πρόσβασης και εμβολιασμού είναι υψηλά στις χώρες με υψηλό και άνω εισόδημα, αλλά παραμένουν χαμηλά έως ανύπαρκτα μεταξύ των χωρών χαμηλού εισοδήματος και χαμηλότερων πόρων. Με τα τρέχοντα ποσοστά εμβολιασμού σε παγκόσμιο επίπεδο, θα χρειαστούν 4,6 χρόνια για να επιτευχθεί παγκόσμια ανοσία κατά της COVID-19. Αυτό το μεγάλο χρονικό κενό θα επιτρέψει πιθανώς την ανάπτυξη και την εξάπλωση παραλλαγών του ιού, καθιστώντας δυνητικά αναποτελεσματικά τα τρέχοντα εμβόλια. Η αντιμετώπιση των εμβολίων ως δημόσιων αγαθών και όχι ως εμπορεύσιμων προϊόντων είναι ο τρόπος βελτίωσης της ισότητας των εμβολίων. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει κλιμάκωση υφιστάμενων προγραμμάτων διανομής εμβολιασμού, ανάπτυξη νέων και προσωρινή άρση των προστατευτικών ευρεσιτεχνιών εμβολίων. Τουλάχιστον 159 χώρες έχουν ξεκινήσει τη διάθεσή τους για το εμβόλιο COVID-19. Ορισμένες χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, είναι έτοιμες να εμβολιάσουν την πλειονότητα του πληθυσμού που κινδυνεύει.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, πάνω από 6 εκατομμύρια άνθρωποι έλαβαν και τις δύο δόσεις ενός εγκεκριμένου εμβολίου COVID-19 και ορισμένες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι η χώρα ενδέχεται να επιτύχει ανοσία της αγέλης στις 9 Απριλίου, με περίπου το 73,4% του πληθυσμού να έχει ανοσία. Ωστόσο, τα εμβόλια παραμένουν λιγοστά σε πολλά έθνη με χαμηλούς πόρους και τα ποσοστά εμβολιασμού είναι χαμηλά έως ανύπαρκτα. Και σύμφωνα με ένα νέο κομμάτι προοπτικής στο Ιατρικό Περιοδικό «Νέα Αγγλία» η παγκόσμια ανισότητα εμβολίων θα καταστήσει πολύ δύσκολο τον τερματισμό της τρέχουσας πανδημίας και την προετοιμασία για την επόμενη.
«Η πρώιμη ανταγωνιστική προμήθεια εμβολίων από τις Ηνωμένες Πολιτείες και οι αγορές από άλλες χώρες με υψηλούς πόρους τροφοδότησαν μια ευρεία υπόθεση ότι κάθε χώρα θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τον δικό της πληθυσμό», γράφουν οι συγγραφείς της νέας προοπτικής. «Αυτός ο εθνικισμός εμβολίων διαιωνίζει τη μακρά ιστορία ισχυρών χωρών που εξασφαλίζουν εμβόλια και θεραπείες σε βάρος των λιγότερο πλούσιων χωρών. Είναι κοντόφθαλμος, αναποτελεσματικός και θανατηφόρος», προσθέτουν γιατροί από το Νοσοκομεία του Brigham, του Desmond, της Massachusett, του Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, και της Ιατρικής σχολής του Harvard που έγραψαν το άρθρο.
Συνέχιση της ανισότητας
Η σημερινή πανδημία δεν είναι καθόλου η πρώτη φορά που οι προσπάθειες εμβολιασμού και θεραπείας είναι μονόπλευρες. Κατά τη διάρκεια του υψηλού κινδύνου της πανδημίας του HIV, οι χώρες με χαμηλούς πόρους προσπάθησαν να αποκτήσουν πρόσβαση σε φάρμακα που σώζουν ζωές λόγω του υψηλού κόστους τους. Οργανισμοί, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, αποφάσισαν επίσης ότι ήταν πιο σημαντικό να επικεντρωθούμε στην πρόληψη σε αυτά τα έθνη παρά στη θεραπεία.
Οι προτεραιότητες έχουν αλλάξει λίγο αυτή τη φορά. Για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και τα άλλα έξι έθνη της G7 (Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία και Ηνωμένο Βασίλειο) έχουν δεσμευτεί να βοηθήσουν στον εμβολιασμό του 20% του πληθυσμού των εμπλεκόμενων χωρών χαμηλού έως μεσαίου εισοδήματος από το τέλος του 2021 μέσω του προγράμματος «Εμβόλια COVID-19 Παγκόσμιας Πρόσβασης» (COVAX). Ωστόσο, σύμφωνα με ένα έγγραφο του Δεκεμβρίου 2020, τα έθνη υψηλού εισοδήματος της Trusted Source που αντιπροσωπεύουν το 14% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχουν πλέον έως και το 53% της παγκόσμιας προσφοράς ελπιδοφόρων εμβολίων.
Αυτό το ποσοστό ισοδυναμεί με το 100% της προσφοράς εμβολίων Moderna και το 96% των δόσεων του εμβολίου Pfizer-BioNTech. Και πολλές χώρες με υψηλό και μεσαίο εισόδημα έχουν εργαστεί για να εξασφαλίσουν την παροχή αρκετά μεγάλου αριθμού εμβολίων για να εμβολιάσουν ολόκληρο τον πληθυσμό τους αρκετές φορές. Ο Καναδάς, για παράδειγμα, έχει αγοράσει αρκετά για να εμβολιάσει ολόκληρον τον πληθυσμό του πέντε φορές. Οι συγγραφείς του άρθρου «Προοπτική» γράφουν ότι η παγκόσμια ανισότητα εμβολίων είναι τόσο ένα θέμα ηθικής όσο και ένα ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Αυτό συμβαίνει επειδή η ανισότητα ενισχύει τις ανισότητες μεταξύ υγείας και οικονομικής ευημερίας.
Σε μια πρόσφατη σύνοδο της Εκτελεστικής Επιτροπής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), ο γενικός διευθυντής Tedros Adhanom Ghebreyesus δήλωσε στην αξιόπιστη πηγή ότι «κόσμος βρίσκεται στο χείλος μιας καταστροφικής ηθικής αποτυχίας και το τίμημα αυτής της αποτυχίας θα πληρωθεί με ζωές και μέσα διαβίωσης στις φτωχότερες χώρες του κόσμου. ” Και με τον τρέχοντα παγκόσμιο ρυθμό των 6,7 εκατομμυρίων δόσεων εμβολίου ημερησίως, θα χρειαστούν περίπου 4,6 χρόνια για να αποκτήσετε παγκόσμια ανοσία. Η «ανοσία της αγέλης» αναφέρεται σε ένα σημείο όπου ένα παθογόνο που προκαλεί ασθένειες – στην περίπτωση αυτή, ένας ιός – δεν μπορεί πλέον να εξαπλωθεί εύκολα σε έναν πληθυσμό. Αυτό συμβαίνει όταν αρκετά άτομα έχουν λάβει τον εμβολιασμό ή έχουν αναρρώσει από μια λοίμωξη που τους έδωσε επαρκή φυσική ανοσία. Στην περίπτωση της COVID-19, οι συγγραφείς υποδεικνύουν ότι η ανοσία της αγέλης συμβαίνει όταν το 70-85% του πληθυσμού έχει λάβει δύο δόσεις του εμβολίου.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το 80% των ανθρώπων σε χώρες με χαμηλούς πόρους δεν θα έχουν λάβει τον εμβολιασμό μέχρι το τέλος του 2021. Σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις, τουλάχιστον το 90% του πληθυσμού σε 67 χώρες χαμηλού εισοδήματος είναι απίθανο να έχει εμβολιαστεί στο τέλος του έτους. Όσο περισσότερο χρειάζεται για την απόκτηση της ανοσίας της αγέλης σε παγκόσμιο επίπεδο , τόσο περισσότερος χρόνος δίνεται στον ιό SARS-CoV-2 για μετάλλαξη, δημιουργώντας δυνητικά μια νέα παραλλαγή που θα μπορούσε να κάνει τα τρέχοντα εμβόλια άχρηστα. Όπως έχουν τα πράγματα, υπάρχουν ήδη πέντε παραλλαγές ανησυχίας. Και εάν τα διαθέσιμα εμβόλια καταστούν αναποτελεσματικά, τότε θα αρθεί η σκληρή δουλειά που έχουν ήδη κάνει πολλές χώρες για να περιορίσουν την πανδημία και θα ανατραπούν οι μελλοντικές προσπάθειες για την ενίσχυση των παγκόσμιων ποσοστών εμβολιασμού.