Πολλαπλούν μυέλωμα : Θεραπεία υπόσχεται την αύξηση της επιβίωσης

Πολλαπλούν μυέλωμα : Με κάθε υποτροπή, η θεραπεία του πολλαπλού μυελώματος γίνεται πιο πολύπλοκη. Για αυτό, είναι εξαιρετικά σημαντικό να πετυχαίνουμε βαθιές θεραπευτικές ανταποκρίσεις και βελτιωμένη επιβίωση  με την πρώτη γραμμή θεραπείας

Η Φαρμακευτική Εταιρεία Janssen της Johnson & Johnson ανακοίνωσε αποτελέσματα συνολικής επιβίωσης (OS) από τη μελέτη Φάσης 3 MAIA (NCT02252172) τα οποία δείχνουν ότι η προσθήκη daratumumab σε λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη (D-Rd) οδήγησε σε στατιστικά σημαντικό όφελος επιβίωσης σε σχέση με τη θεραπεία μόνο με λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη (Rd) σε ασθενείς με νεοδιαγνωσθέν πολλαπλούν μυέλωμα (ΝΔΠΜ) οι οποίοι  ήταν ακατάλληλοι για αυτόλογη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων (ΑΜΜΑΚ) και έλαβαν θεραπεία έως την εξέλιξη της νόσου. Τα δεδομένα αυτά αναδείχθηκαν στη Διαδικτυακή Συνέντευξη Τύπου της Ευρωπαϊκής Αιματολογικής Εταιρείας (EHA) 2021 και θα παρουσιαστούν ως έκτακτη περίληψη κατά τη διάρκεια του Διαδικτυακού Συνεδρίου της EHA (Περίληψη #LB1901).

Στην προκαθορισμένη ενδιάμεση ανάλυση της OS διαπιστώθηκε ότι έπειτα από διάμεση παρακολούθηση σχεδόν 5 ετών (56,2 μηνών), παρατηρήθηκε μείωση του κινδύνου θανάτου κατά 32 τοις εκατό στο σκέλος που έλαβε θεραπεία με D-Rd έναντι του σκέλους που έλαβε Rd.¹ Η διάμεση OS δεν επιτεύχθηκε σε κανένα από τα δύο σκέλη [λόγος κινδύνου (HR): 0,68, 95 τοις εκατό διάστημα εμπιστοσύνης (CI), 0,53-0,86, p=0,0013].¹ Η διάμεση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) δεν επιτεύχθηκε μετά από σχεδόν 5 έτη και το όφελος στην PFS που παρατηρήθηκε με την D-Rd διατηρήθηκε, με μείωση του κινδύνου για εξέλιξη της νόσου ή θάνατο κατά 47 τοις εκατό [HR: 0,53, 95 τοις εκατό CI, 0,43-0,66, p<0,0001].¹ Αναμένεται ότι τα δεδομένα αυτά θα αποτελέσουν τη βάση για την υποβολή μελλοντικών αιτημάτων προς τις κανονιστικές αρχές.

Πολύπλοκη η ασθένεια μετά από υποτροπή

• «Με κάθε υποτροπή, η θεραπεία του πολλαπλού μυελώματος γίνεται πιο πολύπλοκη. Για αυτό, είναι εξαιρετικά σημαντικό να πετυχαίνουμε βαθιές θεραπευτικές ανταποκρίσεις και βελτιωμένη επιβίωση  με την πρώτη γραμμή θεραπείας», ανέφερε ο Thierry Facon*, M.D., Καθηγητής Αιματολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λιλ στη Γαλλία και ερευνητής της μελέτης. «Τα αποτελέσματα αυτά συνηγορούν ξεκάθαρα υπέρ της χρήσης του συνδυασμού daratumumab, λεναλιδομίδης και δεξαμεθαζόνης ως νέου πρότυπου φροντίδας για την παράταση της επιβίωσης και τη βελτίωση των κλινικών εκβάσεων σε ασθενείς με νεοδιαγνωσθέν πολλαπλούν μυέλωμα οι οποίοι  είναι ακατάλληλοι για μεταμόσχευση».

Ποιοι ασθενείς εντάχθηκαν στην μελέτη

• Όλοι οι ασθενείς που εντάχθηκαν στη μελέτη MAIA (n=737) είχαν διαγνωστεί με ΝΔΠΜ, ήταν  ακατάλληλοι για υψηλής δόσης χημειοθεραπεία  και ΑΜΜΑΚ, και έλαβαν θεραπεία με  D-Rd (n=368) ή Rd (n=369) σε κύκλους των 28 ημερών. Οι ασθενείς έλαβαν θεραπεία μέχρι την εξέλιξη της νόσου ή την εμφάνιση μη αποδεκτής τοξικότητας.¹ Η διάμεση ηλικία των ασθενών ήταν τα 73 έτη (εύρος: 45-90 έτη). Η διάμεση PFS δεν επιτεύχθηκε με το D-Rd ενώ ήταν 34,4 μήνες με το Rd [HR, 0,53, 95 τοις εκατό CI, 0,43-0,66, p<0,0001]. Από τους 186 ασθενείς στο σκέλος του Rd που έλαβαν επακόλουθη θεραπεία, το 46 τοις εκατό έλαβε daratumumab.¹

Επιπρόσθετα νέα ευρήματα από την ανάλυση της μακροχρόνιας παρακολούθησης στη μελέτη MAIA:

• Το εκτιμώμενο ποσοστό 5ετούς OS ήταν 66 τοις εκατό με το D-Rd έναντι 53 τοις εκατό με το Rd (HR: 0,68, 95 τοις εκατό CI, 0,53-0,86, p=0,0013).¹
• Το εκτιμώμενο ποσοστό 5ετούς PFS ήταν 53 τοις εκατό με το D-Rd έναντι 29 τοις εκατό με το Rd [HR: 0.53, 95 τοις εκατό CI, 0,43-0,66, p<0,0001].¹
• Ο διάμεσος χρόνος έως την επόμενη θεραπεία δεν επιτεύχθηκε με το D-Rd ενώ ήταν 42,4 μήνες με το Rd [HR, 0,47, 95 τοις εκατό CI, 0,37-0,59, p<0,0001].¹
• Το επικαιροποιημένο ποσοστό συνολικής ανταπόκρισης (ORR) ήταν 93 τοις εκατό με το D-Rd έναντι 82 τοις εκατό με το Rd.
• Δεν προέκυψαν νέα ζητήματα ασφάλειας στο σκέλος του D-Rd. Τα ανεπιθύμητα συμβάντα Βαθμού 3 ή 4 που εμφανίστηκαν πιο συχνά κατά τη θεραπεία ήταν ουδετεροπενία (D-Rd: 54 τοις εκατό, Rd: 37 τοις εκατό), πνευμονία (D-Rd: 19 τοις εκατό, Rd: 11 τοις εκατό), αναιμία (D-Rd: 17 τοις εκατό, Rd: 22 τοις εκατό) και λεμφοπενία (D-Rd: 16 τοις εκατό, Rd: 11 τοις εκατό).

 ^{Τι δείχνουν τα τελευταία αποτελέσματα της μελέτης}

• «Τα τελευταία  αποτελέσματα από τη μελέτη MAIA αναδεικνύουν  την επίπτωση που έχει το συγκεκριμένο σχήμα συνδυασμού με daratumumab στη μακροχρόνια επιβίωση όταν χορηγείται ως θεραπεία πρώτης γραμμής, καθιερώνοντας ακόμα περισσότερο το daratumumab ως βασική αγωγή στη θεραπευτική αντιμετώπιση του πολλαπλού μυελώματος», εξήγησε ο Craig Tendler, M.D., Αντιπρόεδρος Ύστερης Ανάπτυξης και Παγκόσμιων Ιατρικών Υποθέσεων του Τομέα Ογκολογίας, Janssen Research & Development, LLC. «Τα αποτελέσματα αυτά χαρίζουν ελπίδα και αισιοδοξία στους νεοδιαγνωσμένους ασθενείς με πολλαπλούν μυέλωμα που αναζητούν αποτελεσματικά θεραπευτικά σχήματα τα οποία  βελτιώνουν τις μακροπρόθεσμες εκβάσεις και αποτυπώνουν τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε να διερευνούμε το πλήρες δυναμικό του daratumumab στο πολλαπλούν μυέλωμα».

 Τα θετικά αποτελέσματα του daratumumab 

• «Αν και το πολλαπλούν μυέλωμα είναι μία ανίατη αιματολογική κακοήθεια που εμφανίζει πολλές δυσκολίες στη θεραπεία, με μεγάλη ικανοποίηση βλέπουμε ότι το συγκεκριμένο θεραπευτικό σχήμα που βασίζεται στο daratumumab σε συνδυασμό με λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη συνεχίζει να προσφέρει θετικά αποτελέσματα συνολικής επιβίωσης και επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου σε ασθενείς με νεοδιαγνωσθέν πολλαπλούν μυέλωμα και στο πλαίσιο της παρατεταμένης παρακολούθησης» ανέφερε ο Edmond Chan, Επικεφαλής EMEA του Θεραπευτικού Τομέα Αιματολογίας της Janssen-Cilag Ltd. «Τα νέα ευρήματα από τη μελέτη MAIA ενδυναμώνουν τον μετασχηματιστικό ρόλο του daratumumab στο πολλαπλούν μυέλωμα και αναδεικνύουν τη συνεχιζόμενη δέσμευσή μας να αλλάξουμε τη σημασία που έχει η διάγνωση του πολλαπλού μυελώματος για τους ασθενείς».

 Σχετικά με τη μελέτη MAIA

• Στην τυχαιοποιημένη, ανοιχτή, πολυκεντρική μελέτη Φάσης 3 MAIA εντάχθηκαν 737 νεοδιαγνωσμένοι ασθενείς με πολλαπλούν μυέλωμα, μη κατάλληλοι για υψηλής δόσης χημειοθεραπεία και ΑΜΜΑΚ, ηλικίας 45-90 ετών (διάμεση ηλικία τα 73 έτη).¹ Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν ώστε να λάβουν θεραπεία με daratumumab-Rd (D-Rd) ή μόνο Rd σε κύκλους των 28 ημερών. Στο σκέλος του D-Rd, οι ασθενείς έλαβαν daratumumab σε δόση 16 mg/kg ως ενδοφλέβια έγχυση, εβδομαδιαία για τους Κύκλους 1 – 2, κάθε δύο εβδομάδες για τους Κύκλους 3 – 6 και κάθε 4 εβδομάδες για τους Κύκλους 7 και εφεξής.¹ Οι ασθενείς στα σκέλη θεραπείας με D-Rd και Rd έλαβαν 25 mg λεναλιδομίδης τις Ημέρες 1 – 21 κάθε κύκλου 28 ημερών και δεξαμεθαζόνη σε δόση 40 mg μία φορά την εβδομάδα σε κάθε κύκλο. Και στα δύο σκέλη, οι ασθενείς συνέχισαν τη θεραπεία μέχρι την εξέλιξη της νόσου ή την εμφάνιση μη αποδεκτής τοξικότητας.
• Παλαιότερα αποτελέσματα από τη μελέτη MAIA αποτέλεσαν τη βάση για την έγκριση, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ΕC), του daratumumab σε συνδυασμό με Rd, σηματοδοτώντας έτσι την πρώτη έγκριση ενός μονοκλωνικού αντισώματος έναντι του CD-38 για τους ασθενείς με ΝΔΠΜ οι οποίοι  είναι ακατάλληλοι για μεταμόσχευση. Τα δεδομένα αυτά δημοσιεύθηκαν επίσης στο περιοδικό The New England Journal of Medicine το 2019.

Σχετικά με το daratumumab

• Τον Αύγουστο του 2012, η Janssen Biotech, Inc. και η Genmab A/S συνήψαν μια παγκόσμια συμφωνία με την οποία παραχωρήθηκε στη Janssen αποκλειστική άδεια για την ανάπτυξη, την παρασκευή και τη διάθεση στην αγορά του daratumumab. Από την κυκλοφορία του daratumumab, εκτιμάται ότι σχεδόν 190.000 ασθενείς έχουν λάβει θεραπεία με το φάρμακο αυτό σε ολόκληρο τον κόσμο. Το daratumumab είναι επίσης το μόνο αντίσωμα κατά του CD38 που έχει λάβει έγκριση για υποδόρια χορήγηση για τη θεραπευτική αντιμετώπιση ασθενών με πολλαπλούν μυέλωμα (ΠΜ). Το daratumumab για υποδόρια χρήση περιέχει ανασυνδυασμένη ανθρώπινη υαλουρονιδάση PH20 (rHuPH20), την τεχνολογία χορήγησης φαρμάκων ENHANZE® της εταιρείας Halozyme.
• Το CD38 είναι μια πρωτεΐνη της κυτταρικής επιφάνειας που έχει υψηλή έκφραση στα κύτταρα του ΠΜ, ανεξάρτητα από το στάδιο της νόσου. Το daratumumab προσδένεται στο CD38 και επιφέρει τονθάνατο των μυελωματικών κυττάρων μέσω μιας σειράς ανοσομεσολαβούμενων μηχανισμών δράσης, όπως είναι η εξαρτώμενη από το συμπλήρωμα κυτταροτοξικότητα (CDC), η εξαρτημένη από αντίσωμα, κυτταρικά επαγόμενη κυτταροτοξικότητα (ADCC) και η εξαρτημένη από αντίσωμα, κυτταρική φαγοκυττάρωση (ADCP), καθώς και μέσω της απόπτωσης, στην οποία μια αλληλουχία μοριακών διεργασιών μέσα στο κύτταρο οδηγεί στον θάνατό του.
• Τα δεδομένα από εννέα κλινικές δοκιμές Φάσης 3 με θεραπεία πρώτης γραμμής ή της υποτροπής στο ΠΜ και τη νεοδιαγνωσθείσα αμυλοείδωση ελαφρών αλύσεων (AL), έδειξαν ότι σχήματα βασισμένα στο daratumumab οδήγησαν σε σημαντική βελτίωση της επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου ή/και της συνολικής επιβίωσης. Πρόσθετες μελέτες έχουν σχεδιαστεί για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και ασφάλειας του daratumumab στη θεραπεία άλλων κακοήθων και προκακοήθων αιματολογικών παθήσεων στις οποίες εκφράζεται το CD38.

Σχετικά με το πολλαπλούν μυέλωμα

• Το πολλαπλούν μυέλωμα (ΠΜ) είναι μια ανίατη αιματολογική κακοήθεια που ξεκινά από τον μυελό των οστών και χαρακτηρίζεται από υπέρμετρο πολλαπλασιασμό  πλασματοκυττάρων. Στην Ευρώπη, περισσότερα από 50.900 άτομα διαγνώστηκαν με ΠΜ το 2020 και περισσότεροι από 32.500 ασθενείς κατέληξαν. Περίπου το 50 τοις εκατό των νεοδιαγνωσμένων ασθενών δεν επιτυγχάνουν 5ετή επιβίωση, ενώ σχεδόν το 29 τοις εκατό των ασθενών με ΠΜ θα καταλήξει εντός ενός έτους από τη διάγνωση.
• Παρότι η θεραπεία ενδέχεται να οδηγήσει σε ύφεση, δυστυχώς, οι ασθενείς πιθανότατα θα  υποτροπιάσουν, καθώς μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ίαση. Το υποτροπιάζον και ανθεκτικό ΠΜ ορίζεται ως νόσος η οποία δεν παρουσιάζει ανταπόκριση ενόσω ο ασθενής λαμβάνει θεραπεία διάσωσης, ή παρουσιάζει εξέλιξη εντός 60 ημερών από την τελευταία θεραπεία σε ασθενείς οι οποίοι είχαν επιτύχει ελάχιστη ανταπόκριση (MR) ή καλύτερη σε κάποιο προηγούμενο χρονικό σημείο πριν να εξελιχθεί κατά την πορεία της νόσου. Αν και ορισμένοι ασθενείς με ΠΜ δεν έχουν καθόλου συμπτώματα, σε άλλους ασθενείς η διάγνωση τίθεται λόγω  συμπτωμάτων, που μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα στα οστά, χαμηλές τιμές στη γενική αίματος, αυξημένα επίπεδα ασβεστίου, νεφρική βλάβη ή λοιμώξεις. Οι ασθενείς που εμφανίζουν υποτροπή με τις καθιερωμένες θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων πρωτεασώματος και των ανοσοτροποποιητικών παραγόντων, έχουν πτωχή πρόγνωση και χρειάζονται νέες θεραπείες προκειμένου να συνεχιστεί ο έλεγχος της νόσου.

 

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube

Αλωπεκία : Θεραπείες για την καταπολέμηση της

Εμβόλια και φάρμακα : Αυτό είναι το νανοτεχνολογικό τους υπόβαθρο

Johnson & johnson : Η κυτταρική ανοσία παραμένει και 8 μήνες μετά το εμβόλιο