Σχεδόν 500 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν να αναπτύξουν καρδιακή νόσο, παχυσαρκία, διαβήτη ή άλλες μη μεταδοτικές ασθένειες μεταξύ 2020 και 2030, εάν οι κυβερνήσεις δεν λάβουν επείγοντα μέτρα για να ενθαρρύνουν περισσότερη σωματική δραστηριότητα, προειδοποίησε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ). Σε μια έκθεση που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα, η υπηρεσία του ΟΗΕ είπε ότι το τίμημα της διαμονής στον καναπέ θα είναι σοβαρό – περίπου 27 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο σε επιπλέον κόστος υγειονομικής περίθαλψης.
Η έκθεση βασίζεται σε μια αξιολόγηση των βημάτων που έλαβαν τα κράτη μέλη του ΟΗΕ για την αύξηση της φυσικής δραστηριότητας σε όλες τις ηλικίες. «Τα δεδομένα από 194 χώρες δείχνουν ότι συνολικά, η πρόοδος είναι αργή και ότι οι χώρες πρέπει να επιταχύνουν την ανάπτυξη και εφαρμογή πολιτικών για την αύξηση των καρδιακών παλμών και την πρόληψη ασθενειών και τη μείωση του φόρτου στις ήδη καταπονημένες υπηρεσίες υγείας», η παγκόσμια έκθεση κατάστασης για τη σωματική δραστηριότητα. Παρουσίασε επίσης ορισμένα ευρήματα από όλο τον κόσμο που σχετίζονται με τη σωματική δραστηριότητα ως πολιτική.
Η έκθεση ανέφερε ότι λιγότερο από το 50% των χωρών έχουν εθνική πολιτική σωματικής άσκησης, εκ των οποίων λιγότερο από το 40 τοις εκατό είναι λειτουργικές. Πρόσθεσε ότι μόνο το 30% των χωρών έχουν εθνικές οδηγίες σωματικής άσκησης για όλες τις ηλικίες. «Ενώ σχεδόν όλες οι χώρες αναφέρουν ένα σύστημα παρακολούθησης της άσκησης των ενηλίκων, μόνο το 75 τοις εκατό των χωρών παρακολουθούν τη δραστηριότητα των εφήβων και λιγότερο από το 30 τοις εκατό παρακολουθούν τη σωματική δραστηριότητα σε παιδιά κάτω των 5 ετών», ανέφερε η έκθεση του ΠΟΥ.
Η έκθεση ζητούσε τη χάραξη πολιτικών που ενθαρρύνουν τις ενεργές και βιώσιμες μεταφορές. Ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ, Tedros Adhanom Ghebreyesus, δήλωσε: «Χρειαζόμαστε περισσότερες χώρες για να κλιμακώσουν την εφαρμογή των πολιτικών για να υποστηρίξουν τους ανθρώπους να είναι πιο δραστήριοι μέσω του περπατήματος, της ποδηλασίας, του αθλητισμού και άλλων σωματικών δραστηριοτήτων. Τα οφέλη είναι τεράστια, όχι μόνο για το σωματικό και πνευματικό υγεία των ατόμων, αλλά και για τις κοινωνίες, το περιβάλλον και τις οικονομίες».
Ένα σχέδιο δράσης έχει επίσης προταθεί από τον ΠΟΥ, το οποίο περιλαμβάνει πολιτικές για τη δημιουργία ασφαλέστερων δρόμων για την ενθάρρυνση πιο ενεργών μεταφορών και την παροχή περισσότερων προγραμμάτων και ευκαιριών για σωματική δραστηριότητα σε βασικά περιβάλλοντα, όπως η παιδική μέριμνα, τα σχολεία, η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και ο χώρος εργασίας.