Ο διακεκριμένος καθηγητής Geoff Chase, από το Πανεπιστήμιο του Canterbury (UC) College of Engineering, εργάζεται στην παγκόσμια πρώτη τεχνολογία αισθητήρων ινσουλίνης για να επιτρέψει τη μέτρηση αυτή τη στιγμή για όσους διαχειρίζονται διαβήτη τύπου 2.
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας μέτρησης της ινσουλίνης θα επιτρέψει στους γιατρούς και τους ασθενείς να λαμβάνουν καλύτερα αποφάσεις σχετικά με τη θεραπεία αμέσως, λέει ο διακεκριμένος καθηγητής Chase. Οι άνθρωποι μπορούν να βρουν το επίπεδο σακχάρου στο αίμα από τη γνωστή δοκιμή δακτύλων και ένα γλυκομετρητή, ωστόσο η ινσουλίνη μπορεί σήμερα να μετρηθεί μόνο σε ένα εργαστήριο.
“Αυτό που κάνει τον έλεγχο της ινσουλίνης δύσκολο είναι ότι δεν υπάρχει γνωστή χημική αντίδραση για να δοκιμαστεί. Αντίθετα με τη γλυκόζη, η ινσουλίνη δεν έχει πολωμένο φορτίο, δεν μεταφέρει τάση ή αποκρίνεται σε μαγνητικά πεδία, ραδιοσυχνότητες ή μικροκύματα”.
Ο διακεκριμένος καθηγητής Chase συνεργάζεται με τον Διευθυντή του Κέντρου Βιομοριακής Αλληλεπίδρασης του UC Dr. Volker Nock και τον μεταδιδακτορικό συνάδελφο Dr. Rebecca Soffe από την Ανώτερη Λέκτορα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Dr. Stefanie Gutschmidt για την ανάπτυξη της τεχνολογίας Lab-on-a-Chip χρησιμοποιώντας μικρο- ρευστοποιητές, εξειδικευμένους βιο-υποδοχείς και νέα μοντέλα τεχνολογίας μικρο-ηλεκτρο-μηχανικών συστημάτων (MEMS) για την ανίχνευση ινσουλίνης σε υγρό δείγματος.
“Ο σταθερός όγκος του υγρού θα κολλήσει στον μικροτσίπ, επιτρέποντας την απόρριψη της υπόλοιπης. Αυτό αλλάζει τη μάζα και το πάχος των στοιχείων MEMS που με τη σειρά του μας επιτρέπει να βλέπουμε τη μάζα της ινσουλίνης με τον τρόπο που αλλάζει τις δυναμικές ιδιότητες των συστοιχιών συσκευών MEMS. Αυτή είναι η ελπίδα ούτως ή άλλως με το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που κατατίθεται. “
Χρηματοδοτούμενο από την Εθνική Επιστημονική Πρόκληση: Επιστήμη για την Τεχνολογική Καινοτομία, η εύρεση βασικής μέτρησης της ινσουλίνης στο σώμα στο Point-of-Care αποτελεί μέρος μιας σειράς τεχνολογιών που αναπτύσσονται για τη διαχείριση του διαβήτη τύπου 2.
Επί του παρόντος, η μέτρηση ινσουλίνης απαιτεί εργαστηριακή επεξεργασία δείγματος αίματος, η οποία διαρκεί 1-3 ημέρες για ένα αποτέλεσμα. Η διαδικασία και η καθυστέρηση καθιστούν τη δοκιμή ωφέλιμη μόνο για την αρχική διάγνωση του διαβήτη τύπου 2, που δεν διαχειρίζεται τη συνεχή φροντίδα.
“Όταν δεν γνωρίζετε τα επίπεδα ινσουλίνης, πρέπει να μαντέψετε. Οι ασθενείς τείνουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα και συχνά θα παραιτηθούν από τη θεραπεία επειδή ο κίνδυνος ένεσης υπερβολικής ινσουλίνης είναι πολύ υψηλός”, λέει ο διακεκριμένος καθηγητής Chase. “Με αυτόν τον αισθητήρα, θα μπορούσατε να γνωρίζετε το επίπεδο ινσουλίνης σας και να κάνετε δόσεις με ασφάλεια, μειώνοντας αυτόν τον κίνδυνο”.