Μια ομάδα ερευνητών που συνδέονται με πολλαπλά ιδρύματα στην Κίνα έχει διαπιστώσει ότι η σύνθεση του μικροβιακού εντέρου μπορεί να αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα για την αποτελεσματικότητα της άσκησης με τους προδιαβητικούς. Στην εργασία της που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell Metabolism, η ομάδα περιγράφει τη μελέτη της για τους προδιαβητικούς εθελοντές και την άσκηση και τι ανακάλυψαν. Στην ιατρική κοινότητα, ο διαβήτης τύπου 2 θεωρείται ότι μπορεί να προληφθεί στους περισσότερους ανθρώπους-το μόνο που χρειάζεται είναι η αλλαγή στη διατροφή και η αύξηση της άσκησης . Αλλά τα πράγματα μπορεί να μην είναι τόσο απλά όσο οι ερευνητές με αυτή τη νέα προσπάθεια που ανακαλύφθηκαν – διαπίστωσαν ότι η άσκηση δεν οδηγεί πάντοτε σε μειώσεις του μεταβολισμού της γλυκόζης.
Η μελέτη που διεξήχθη από την ομάδα περιελάμβανε την παραπομπή σε 29 άνδρες προαηβητικούς εθελοντές να υποβληθούν σε μεταβολισμό γλυκόζης και σε δοκιμασίες μικροβίων εντέρου. Στη συνέχεια, η ομάδα χωρίστηκε στα δυο -20 εθελοντές που κλήθηκαν να υποβληθούν σε ένα πρόγραμμα άσκησης για τρεις μήνες ενώ οι υπόλοιποι 19 κλήθηκαν να διατηρήσουν τις συνηθισμένες συνήθειες φαγητού και άσκησης. Στο τέλος της τρίμηνης περιόδου, όλοι οι εθελοντές υποβλήθηκαν και πάλι σε μεταβολικές εξετάσεις γλυκόζης και μικροβίων στο έντερο.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι μόνο το 70% των εθελοντών που πραγματοποίησαν το σχήμα άσκησης εμφάνισαν βελτιώσεις στο μεταβολισμό της γλυκόζης και τις αλλαγές στην ευαισθησία στην ινσουλίνη. Κανένας από αυτούς της καθιστικής ομάδας δεν είδε κάποια βελτίωση. Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης ότι βρήκαν διαφορές στα μικροβιακά του εντέρου μεταξύ εκείνων που ακολούθησαν τη θεραπευτική αγωγή άσκησης – εκείνοι που είχαν μειώσεις στον μεταβολισμό της γλυκόζης είχαν επίσης δημιουργήσει λιπαρά οξέα με μικρότερη αλυσίδα. Επίσης, έκαναν μια καλύτερη δουλειά που διασπά τα αμινοξέα διακλαδισμένης αλυσίδας.
Οι ερευνητές επίσης μεταμόσχευσαν δείγματα κοπράνων από τους εθελοντές σε παχύσαρκους ποντικούς – πειραματόζωα. Διαπίστωσαν ότι τα ποντίκια που έλαβαν τέτοια δείγματα από τους εθελοντές που είδαν βελτιώσεις στο μεταβολισμό της γλυκόζης ανέπτυξαν καλύτερη αντίσταση στην ινσουλίνη – ενώ κανένα από τα άλλα ποντίκια δεν είδε βελτιώσεις. Οι ερευνητές προτείνουν ότι το πείραμά τους δείχνει ότι το μικροβιοκτόνο του εντέρου παίζει ρόλο στο μεταβολισμό της γλυκόζης και στον βαθμό ευαισθησίας στην ινσουλίνη. Αυτό, επιπλέον δείχνει ότι οι μεταμοσχεύσεις κοπράνων μπορεί να είναι βιώσιμη επιλογή για άτομα που δεν κερδίζουν οφέλη από το μεταβολισμό της γλυκόζης από την άσκηση.